Gülsün Peygamberim

Gözü yaşlı, yumuşak kalpli, duyguları coşkun bir peygambermiş Efendimiz… Ağlarken, göğsünden kaynayan bir tencerenin fokurtusu gibi bir ses duyulurmuş. Fakat böyle duygulu anlarında bile Rabbimiz’in hoşnut olmayacağı herhangi bir söz söylemezmiş. Nefsi için asla kızmamış ve intikam almamış; Allah neye kızarsa O da ona kızmış… Ve öyle bir tebessümü varmış ki, insanların gönüllerine ferahlık verir, tebessümün ‘sadaka’ olduğunu öğretirmiş. Ne somurturmuş ne de ağız dolusu gülermiş; ama hep bir gülümseme varmış O’nun o gül yüzünde… Peki, nelere gülmüş Allah’ın Resulü, niçin ağlamış, kimler O’nu kızdırmış? İşte bu kitapta bunları okuyacaksınız.